دست نوشته های جسته گریخته من

بنظرم عشق یعنی :"من آدم حساس و وسواسی (و شاید هم شکمو ای) هستم ولی حاضرم قرمه سبزیمو توی یه ظرف و (حتی شاید) با یه قاشق با میل و اشتیاق باهات شریکی بخورم."مهم نیست که دَهنیهمهم نیست که سیر نمیشممهم نیست که سرد شده و شاید دل درد بگیرمحتی میکروبا و باکتریام اون لحظه دیگه مهم نیستن!چون اگرم مریض بشم، بخاطر تو بوده! دلیل موجهی داشتهاصلا ارزشش رو داره...پ ن1: من آدم حساس و وسواسی ای نیستم البته!پ ن2: دلم یه قرمه سبزی دونفرهء کثیف خواست :(پ ن3: البته یسریام همه چیو با هرکی میرسن شریکی میخورن، اونا عاشق نیستن، گشنه ان :)) + تاریخ : ۱۴۰۱/۱۱/۰۵ به قلم : رضـــا | دست نوشته های جسته گریخته من...

دست نوشته های جسته گریخته من...

مزخرف ترین نوع ارتباط چَت کردنه! Textافتضاحه! بنظرم زوال یافته ترین شکل از ارتباط انسانیه! درعین اینکه نامه نوشتن یکی از بهترینا و محبوب ترینا و تاثیرگذارترین شیوه ها بود و هست، اما از زمانی که چت (همزمان_آنلاین) یه شکل معمول شد، مخصوصا با زیاد شدن انواع و اقسام اپلیکیشن ها (نیم باز، ویچت، وایبر، واتس‌اپ، تلگرام) رابطه ها به شکل عجیبی رو به مصنوعی و تخریب شدن رفت.خود من خیلی جاها از نظر عصبی و عاطفی و روانی قربانی این تکنولوژی آشغالی شدم! بارها پیش اومده که از فشار درک نشدن و عدم فهم درست و برداشتای غلط دلم میخواسته یا گوشیو بکوبم تو دیوار یا سرم رو!!!نه منظورت رو درست میتونی برسونی و نه احساست. هرچقدرم ایموجی و گیف و استیکر و میم و کوفت و زهرمار استفاده کنی بازم کارساز نیست. تو یچی میگی اون طرف یچی میخونه! و چقدر روابط به سادگی به چوخ میره. چقدر حرفای نگفته و برداشتا و سوتفاهمای مختلف تو ذهن و قلب آدما میمونه. مخصوصا در مورد خود من که آدم عمیق و احساسی و درونگرایی ام.حتی چقدر یجاها آدمارو گستاخ میکنه. چقدر به آدما حس اعتمادبنفس کاذب میده. طرف تو واقعی، شلوارشو نمیتونه بالا بکشه اونوقت تو چَت انگار ترمیناتوره! اصلا فلسفه لاتای مجازی همینه!یا اینکه تو واقعی نمیتونه جواب سلام طرفش رو بده(کم رویی) اما تو مجازی و چت کردن قورتت میده و این ضعف بزرگیه برای حتی جامعه! آدما مجازی بار میان.و مایی که نسل همه چیز بودیم. هم نامه دادیم. هم تو نوبت تلفن کارتی و مخابرات موندیم. هم اسمس دادیم هم چَت کردیم. هم تماس صوتی و تصویری....و چَت کردن که جز به باد دادن زمان و اعصاب و روابط و هویت انسانی هیچ دستاورد دیگه ای نداره!آقا چَت نکنید! برید بشینید چشم تو چشم هم حرفاتونو بزنید! یا حداقل زنگ بزنی دست نوشته های جسته گریخته من...

بنظرم عشق یعنی :"من آدم حساس و وسواسی (و شاید هم شکمو ای) هستم ولی حاضرم قرمه سبزیمو توی یه ظرف و (حتی شاید) با یه قاشق با میل و اشتیاق باهات شریکی بخورم."مهم نیست که دَهنیهمهم نیست که سیر نمیشممهم نیست که سرد شده و شاید دل درد بگیرمحتی میکروبا و باکتریام اون لحظه دیگه مهم نیستن!چون اگرم مریض بشم، بخاطر تو بوده! دلیل موجهی داشتهاصلا ارزشش رو داره...پ ن1: من آدم حساس و وسواسی ای نیستم البته!پ ن2: دلم یه قرمه سبزی دونفرهء کثیف خواست :(پ ن3: البته یسریام همه چیو با هرکی میرسن شریکی میخورن، اونا عاشق نیستن، گشنه ان :)) + تاریخ : ۱۴۰۱/۱۱/۰۵ به قلم : رضـــا | دست نوشته های جسته گریخته من...